Edhe nëse i doni, mos i lejoni njerëzit t’ju trajtojnë keq!
Bëni që që kufijtë tuaj të jenë të qarta, është e nevojshme për shëndetin tuaj, për emocionet tuaja.
Ata që nuk do t’i pranojnë do të dalin nga jeta juaj, por do të jetë vetëm një favor i madh që do t’ju bëjnë për qetësinë tuaj.
Pak miq dhe ndër më të sinqertët, janë shumë më mirë se sa shumë njerëz rreth nesh.
Ata që duan janë të kujdesshëm për të mos lënduar, për të mos prekur ndjeshmërinë e të tjerëve, për të mos shkaktuar shqetësime. Madje pikëllohen kur pa dashje shkaktojnë dhimbje për diçka që kanë thënë ose bërë.
Dhe nuk mund ta gëlltisim gjithmonë hidhërimin që na provokojnë kaq shumë njerëz me qëndrimet e tyre.
Nuk mund ta gëlltisim prej frikës, se njerëzit do të zemërohen me ne, përndryshe do të bëhemi keq.
Çdo marrëdhënie, qoftë miqësi, punë apo dashuri, duhet të pësojë një turbullirë, në mënyrë që kufijtë e secilës prej palëve të përfshira të jenë të qarta.
Njerëzit e njohin njëri-tjetrin me kalimin e kohës, me krahasime dhe argumente që tejkalohen përmes një dialogu që nuk është gjithmonë paqësor.
E vërteta e të gjithëve duhet të jetë transparente, ose marrëdhënia zvogëlohet ngadalë.
Të tolerosh gjithmonë, të justifikosh, të bësh sikur injoron, nuk është gjë e mirë. Veç kësaj, në këtë mënyrë disa njerëz, duke e vërejtur këtë gjë, do të përfitojnë prej pasigurive tona. Do të thithin gjithçka që munden, duke përfituar prej nesh dhe të vetëdijshëm se nuk do të jemi në gjendje t’u mohojmë asgjë.
Nuk mund të lejojmë të trajtohemi siç nuk e meritojmë, vetëm sepse i duam apo sepse nuk duam që të tjerët të zemërohen, a të mbeten të lënduar prej nesh.
Të duash nuk do të thotë t’i nënshtrohesh urdhërave dhe nevojave të tjetërkujt. Të duash do të thotë edhe të thuash jo kur është e nevojshme.
Do të thotë të vësh në dukje qëndrimet jokorrekte, për të sinjalizuar dyshimet dhe nevojat.
Do të thotë të jesh në gjendje të shprehësh idetë e tua, të kultivosh ëndrrat e tua, të marrësh mbështetje, jo të qortohesh dhe të mashtrohesh. Do të thotë të kesh respekt dhe të marrësh respekt.
Ndonjëherë për hir të dashurisë nevojitet të heqësh dorë nga diçka, të biesh në kompromis, por kurrë nuk duhet të heqësh dorë prej dinjitetit tënd.
Të heqësh dorë prej tij është si të heqësh dorë nga vetja, nga jeta jote, nga esenca jote.
Një marrëdhënie pa respekt dhe dinjitet, është absolutisht e privuar nga çdo lloj forme dashurie dhe na largon gjithnjë e më shumë nga ajo që jemi dhe nga lumturia.
