Ndodhemi në Selishtë të Peshkopisë, pranë familjës së Ilaz Laskaj. Në vitin 2001 Iliazi u martua me Anifën, por në vitin 2005 ai lidhi një kurorë të dytë me Manushaqen. Iliazi ka 7 fëmijë dhe pret që së shpejti të bëhet baba për herë të 8.
“Martesa ime e parë qe me Anifen, por nuk po bëheshim prindër kështu vendosëm që në familje të merrnin edhe Manushaqen. Sot të dyja janë nëna, Anifja na bëri për herë të parë prindër. “, thotë Iliazi.
GAZETARJA: Anife si e prite vendimin e Iliazit?
A.LASKAJ: Kur më tha që do mar nuse tjetër pasi unë nuk bëja fëmijë, i thash Iliazit unë nga këtu nuk iki. Kështu vendosëm që të vinte Manushaqja, deri më tani shkojmë shumë mirë.
GAZETARJA: Manushaqe si ishte dita e parë nuse në këtë shtëpi. Çfarë mendove kur more vesh që Iliazi e kishte një grua në shtëpi?
M.LASKAJ: Unë jam ndjerë shumë mirë që në ditën e parë. Kur më thanë që Iliazi ishte i martuar nuk mendova gjë. Për herë të parë Iliazin dhe Anifën i pashë kur erdhën më kërkuan dorën.
GAZETARJA: Si i ndani punët bashkë?
M. LASKAJ: Deri më tani nuk i ndajmë punët kush ka fuqi i bën.
GAZETARJA: Iliaz kë do më shumë nga dy gratë?
I.LASKAJ: Të dyja i dua shumë, nuk ka dallim.
GAZETARJA: Si i ndan?
I.LASKAJ: Me radhë. 5 ditë njëra 5 ditë tjera.
GAZETARJA: Ndodh që të flesh me ndonjërën 6 ditë?
I.LASKAJ: Po ndodh pasi ka raste sëmuret ndonjëra.
GAZETARJA: A bëhen xheloze?
I.LASKAJ: Po të ishin bërë xheloze nuk do të rrinim 13 vite bashkë.
Selishta, ky fshat i largët 6 muaj të vitit është i bllokuar nga bora. Të ardhurat e familjes ai Ii siguron nga bimët medicinal që ndodhen në mal. Jeta për 11 anëtarët e kësaj familje është vështirë. Vajza më e madhe e shtëpisë Blerina, veten e shikont e gjithmonë si mësuese. Sot ajo duhet të ishte në vitin e parë të shkollës së mesme, por gjendje ekonomike e nd ërpreu ëndërrën e saj në mes. Në emër të familjes 13 vjeçarja kërkon ndihmë.
