Populli anglez njihet nga historia si kolonizator i shumë vendeve nëpër kontinente të ndryshme, njihet edhe si shtëpia e shumë mendjeve të ndritura që ndryshuan rrjedhën e njerëzimit me shpikjet dhe idetë e tyre.
Në vijim mund të lexoni disa thënie që i atribuohen këtij populli. -Ai që shkruan e lexon asnjëherë s’do të kërkojë lëmoshë.
-Ai që mban shishen e pijes dhe i dridhen duart, pi gjak, jetën e lotët e tij dhe të familjes. -Ai që mungon e ka gjithmonë gabim.
-Ai që shikon lojën, sheh më tepër se lojtari. -Ajo që dimë është një pikë, ajo që nuk dimë është një oqean i tërë.
-Betimet janë fjalë, fjalët i merr era. -Çdo virtyt është midis dy vesesh. -Ç’vlerë ka të nxitosh kur je në rrugë të shtrembër?
-Dashurinë falja gruas, besimin nënës. -Dembeli aq ngadalë i bën hapat, saqë varfëria shpejt e zë.
-Deri 25 vjeç, fëmijët i duan prindërit, mbi 25 i qortojnë, mbi 30 u kërkojnë falje.
-Dinjiteti i politikës është të mos humbë ndjenjën e së tërës. -Dita ka sy, kurse nata ka veshë.
-Duke e detyruar njeriun të heshtë nuk e kemi bindur. -Fëmijët e vegjël thithin nënën, fëmijët e rritur thithin babanë.
-Fjala e dhënë, shigjetë e shtënë. -Gjashtë orë gjumë për burrin, shtatë për gruan, tetë për të marrin.
-Gjumi i hershëm dhe zgjimi i hershëm të bëjnë të shëndoshë, të mençur e të pasur. -Ha që të kënaqësh veten, vishu që të kënaqësh të tjerët. -Huadhënësit kanë kujtesë më të mirë se huamarrësit. -Inati të plak, e qeshura të rinon. -I riu e kërkon rininë tek e papritura, i vjetri te zakoni.
-I rrituri mes fëmijësh do kohë të bëhet fëmijë, fëmija mes të rriturish bëhet shpejt burrë.
-Janë dy njerëz pa të meta, njëri ka vdekur, tjetri nuk ka lindur akoma.
-Jeta duhet të jetë një kërkim, zbulim dhe “gjuajtje” e përjetshme dhe pambarim.
-Jeta është një gjë e madhe, e përbërë prej gjërash të vogla.
-Jeta fillon në të ‘40-tat.
-Kujdesu gjithmonë që pasqyra në të cilën shihesh mos të të bëjë të skuqesh.
-Kur varfëria hyn për dere, dashuri ikën nëpër dritare.
-Martesa është shumë më tepër sesa 4 këmbë të zhveshura në krevat.
-Miku që arriti pushtet, mik i humbur.
-Natyra na i ka dhuruar veshët, që vazhdimisht janë të hapur, dhe gojën – dhe gojën të cilën shpeshherë është mirë të mbahet mbyllur.
-Ndize qiriun e atij tjetrit por mos e fik tëndin.
-Në errësirë duhet dritë, në fatkeqësi mend.
-Nëna e mirë nuk pyet a dëshiron, por jep.
-Nëse do të pushosh gjatë, do të ndryshkesh shpejt.
-Ngul këmbë me duar të sigurta.
-Njerëzit e mençur mësojnë nga gabimet e huaja, të marrët nga të vetat.
Njerëzit pushojnë së menduari kur pushojnë së lexuari.
-Sa më i vjetër violinisti aq më i ëmbël tingulli.
