“Vde kja e nënës është rasti i parë që ne qajmë pa të”, tha John Petit-Senn, një poet i Gjenevës. Dhe me të drejtë, pasi vajtimi i nënës do të thotë humbja e një burimi të butësisë dhe dashurisë së pakushtëzuar. Të jetosh pa të do të thotë të jesh përballë jetës pa shtyllën kryesore, pa personin që na mbron me dashamirësinë e tij dhe dashurinë e saj të pakufishme. Ditën kur humbasim një nënë, një pjesë e shpirtit tonë na lë.
Pikël limi që lidhet me humbjen e një personi të dashur mund të jetë shumë i vështirë, por secili person mund ta përjetojë atë ndryshe. Menjëherë pas vd e k jes, disa fëmijë shprehin pikel limin e tyre përmes lotëve, të tjerët përmes izolimit total. Vaj-timi është një proces i gjatë dhe i mundimshëm, në të cilin ndjenjat shpesh kanë përparësi mbi arsyen. Në mesin e shumë keqardhjeve, shumë njerëz fajësojnë veten e tyre që nuk kanë qenë mjaft të dashur me nënën e tyre .
Prania e nënës, një shtyllë për të përballuar jetën
Pavarësisht aspiratave tona, një nënë është gjithmonë aty për të na treguar se beson tek ne dhe se ne jemi të aftë t’i bëjmë ëndrrat tona realitet. Nga dhimbja e parë deri tek vështirësitë e para profesionale, ajo na shoqëron çdo ditë për të na ndihmuar të përballemi me tekat e jetës dhe të na ngushëllojë kur morali ynë është në nivelin më të ulët. Në çdo kohë të ditës dhe natës, ajo zë rolin e një shtylle të pashkatërrueshme për të na ndihmuar të ecim përpara dhe të ndërtojmë veten. Kur ajo na lë, nuk shuhet vetëm një burim ngushëllimi, por është fëmijëria jonë që mbaron.
Një dhimbje pa emër
Fjalët shpesh nuk kanë arritur të shprehin për dhim bjen. Në të vërtetë, humbja e saj në përgjithësi simbolizon një tranzicion të rëndësishëm gjatë gjithë jetës. Pa mbrojtjen e saj, fëmijës i jepet një përgjegjësi e re, ajo e evolucionit të vetëm në mënyrë që të kapërcejë pengesat që i qëndrojnë përpara.
Një humbje për të cilën nuk jemi kurrë të përgatitur
Përballja me humbjen e një nëne është një sprovë trag jike dhe e vës htirë për tu kapërcyer.
Shijo momentin
Për të gjithë ata që janë ende me fat që kanë nënën e tyre në krah, përfitoni nga prania e saj për ta kujtuar se sa vlen ajo për ju. Kaloni kohë së bashku dhe përqendrohuni në momente për të krijuar kujtime të paçmuara. Tregoni asaj mirënjohjen tuaj dhe dashurinë tuaj ndaj saj çdo ditë për të gjitha sakrificat që ajo mund të ketë bërë për ju.
Thuaji asaj se e doni sa më shpesh të jetë e mundur, sepse për të ato fjalë vlejnë më shumë se i gjithë ari në botë. Pavarësisht ritmit të shpejtë të jetës, orarit të ngjeshur dhe detyrimeve tuaja, gjeni kohë t’i përkushtoheni asaj ashtu siç bëri për t’ju edukuar dhe për t’ju ndihmuar të bëheni personi që jeni. Dhe mos harroni, nëse një nënë mund të zërë shumë vende, askush nuk mund ta zërë kurrë vendin e saj.
