Baca Çun festoi 77-vjetorin e lindjes, i ka dërguar një letër djalit të tij që ndodhet pas hekυ rave. Kujtojmë se para disa ditësh u tha se djali i tyre i kα nσsi me th!kë në shtëpi, arsye për të cilën është në bυ rg sipas pσl icisë.
LETRA PER DJALIN: Biri im, kur lindi motra jote, zemra ime u dalldis e gjithçka që pata kaloi n’anën e saj. Jeta ime s’ishte e imja ma! Por ti s’vonove e çele si kërmyll e jeta ime u ndα n’dysh. N’dy pjesë zemra. N’dy pjesë puna. N’dy pjesë jeta! Gjithçka e imja u baj e jueja. Por ah! Ajo, siç erdhi e para e para iku n’amshim dhe pjesa e saj u ba e jotja! Vazhduem ashtu siç ditem e mujtem me jetua me dhί mbjën që na e va ri në tre gjo ksa!
Tani me ket dhίmbje po të shkruej në vitin tim të 77-të, n’ditëlindjen e vetmueme dhe tepër larg teje. Po t’shkruej se u zgjova tue folë me ty n’gjumë: Po shkojmë n’Rugovë m’the dhe unë t’përqafova! Ah! Ky nga dhoma e vetmisë më përkujtoi ndaj u ula me shkrua!
Ty ndofta nuk t’kujtohet, se kishe pi ma shumë seç duhej e nga droja se po të ndodhë e keqja u nguta me thi rrë pσl icinë! Mu duk rruga ma e shkurt dhe ma e leht me t’vu nën kontroll, nga që al kσholi t’kishte mbërthγe n’kthetrat e veta!
M’përgjasove n’Bekimin e “Mbledhësit të puplave” kur e th ve gotën e dorën e për gjαke. Nxitova ta thërras pσlicinë e gabσva! Me dorën time të çova n’b υrg, jo pse ti po ushtroje dh υnë ndaj nanës e babës, jo pse ti po e the’rje vetvetën (siç raportuan mediat), por prej dashnisë dhe dëshirës me t’pasë të shëndoshë e jetëgjatë pranë vetës.
Qëllimi ishte i thjeshtë: Po e dërgoj n’pσl ici që ta ruejnë n’bυ rg për nji natë deri sa t’i kalojë pija dhe t’ia lidhin pl agën. Kaq! Por thirrja doli e gabueme. Mori jehonë kur mbrapsht raportoί pσ licia: Dhu ’në familjare. Djali i filanit e t he ’ri vetv etën! Tυ rp që s’kapërdihet! E shihni si barazohemi e barazpeshohemi?
Unë e ftoj pσlic inë me shpetuan djalin tim nga alk σholi i nji nate (ngaqe unë s’kisha forcë) e djali përfundon n’parabυ rgim nji mujor! Edhe pse larg teje, mua n’gjumë m’erdhi urimi yt për 77-vitet e mia dhe me zgjove nga gjumi me sytë e përlσtun!Tani prok uorinë m’duhet ta bind se ai asht djali im e jo k r!mί neli serb.
